سابقه:درمانزخمهای مزمن، چالش برانگیزاست.عصرپیشرفته،comorbiditiesوفقدان دانش پزشکیاقوامcaretaker'sباراضافیهستند اینمطالعه نشان میدهدکه اگربیمارمحوربیماربتواندنها رادردرمان زخم پا از آنها حمایت کند، تجزیه و تحلیلمیشود. یکی دیگرازاهداف،ارزیابی صرفهجویی در زمان و هزینه از طریقپزشکی از راه دور بود. بیماران و روشها: در طول یک دوره تقریباً ۶ ماه، ۵۰درصدبیماراندرمحیط ambulant درمان شدند، ۵۰ درصد دیگر عمدتاً teledermatologyبودند. گروه tele از برنامهای برای بارگذاری تصاویر، نتایج بالینی، و تاریخ استفاده کردند. بعد از معاینه، متخصص یک برنامه درمانیویکتاریخ برای the بعدی را فرستاد. نتایج: در کل، ۴۰ بیمار - ۲۰ نفر در گروه کنترل - ۲۰ زن، ۲۲ مرد؛ سنمتوسط: ۷۵سال (۳۹ - ۳۹ سال) در این مطالعه گنجانده شدند. در مجموع ۴ بیمار the را به تنهاییاداره کردند در حالی که ۳ بیمار توسط بستگانو۱۱بیمار تحت حمایت پرستاران قرارگرفتند. به طور کلی، ۱۹۶ درمان سرپایی در گروه کنترل (۱.۶ ملاقات/ بیمار / ماه)، در مقایسه با ۹۷ درمان سرپایی (۰.۶ دیدار بر سر بیمار / ماه) و ۱۸۲ teledermatologyconsults (۱ / ۳ / بیمار / ماه) در گروه از راه دور انجام شد. شش بیمار تنها درتنظیمات teledermatology درمان شدند. نتیجهگیری: نتایج حاصل از این مطالعهنشان میدهد که teledermatology به خوبی برای درمان زخم مزمن واجد شرایطاست؛ در عین حال teledermatology قادر به کاهش تعداد درمانهای سرپاییاست،در برخی موارد به تنهایی ممکن است. این مساله زمان انتظار و هزینههای سفر برایبیماران را کاهش میدهد.تلفنهمراهبرایدرمان زخم به خوبی در میان بیمارانپذیرفته شد.
برای مقالات بیشتر به سایت دکتر دهقانی زاده مراجعه فرمایید.
منبع:زخم های مزمن
زخم های سوختگی می توانند به آسانی عفونی شوند. پس از سوختگی با وجود لایه های زیادی از بافت های بیرونی که بدون هیچ گونه محافظتی رها شده اند، باکتری ها و ویروس ها می توانند به راحتی در منطقه نفوذ کنند. با این حال، علاوه بر پوشش سوختگی با پانسمان و پوشش های مناسب زخم، بیماران می توانند مراقبت از زخم های سوختگی خود را با روش های دیگری کامل کنند.
در حالی که به نظر می رسد که بعد از سوختگی آخرین چیزی که به آن نیاز دارید لمس پوست شما توسط یک ماساژور باشد، ماساژ درمانی می تواند به کاهش ناراحتی های ایجاد شده توسط زخم کمک کند. سوختگی های در حال درمان، به خصوص اگر قسمت اعظم بدن و یا مناطق متعدد تحت تاثیر سوختگی قرار داشته باشند، می توانند موجب درد و خارش زیادی شوند که می تواند در نهایت منجر به اضطراب یا افسردگی عاطفی شود. بسیاری از افراد با ماساژ گرفتن احساس آرامش بیشتری می کنند و بعضی از افراد حتی بعد از ماساژ احساس خارش یا درد کمتری دارند.
ماساژ به افزایش گردش خون در سراسر بدن و همچنین گردش خوت قسمت سوختگی کمک می کند، به همین دلیل ممکن است ماساژ باعث افزایش سرعت بهبود زخم سوختگی شود. هر چند برای این نوع درمان بهتر است قبل از مراجعه به ماساژ درمانگر با پزشک خود صحبت کنید، زیرا سوختگی های خاصی در معرض خطر قرار می گیرند.
بسیاری از افراد متوجه نمی شوند که هنگام سوختگی شدید، مایعات زیادی از طریق پوست از دست می رود، که این کاهش میزان آب می تواند منجر به حالت خشکی بیشتر شود. از دست دادن آب بدن می تواند عملکرد سیستم های بدن را کاهش دهد. سیستم قلبی عروقی نمی تواند به همان سرعت سابق خون را در بدن به گردش درآورد و اندام ها باید سموم و مواد مغذی را با سرعت کمتری پردازش کنند. افرادی که دچار سوختگی می شوند کم آبی را به عنوان یک عارضه جانبی تجربه می کنند. اگر کمبود آب بدن شدید باشد، می تواند منجر به شوک شود.
در حالی که پس از سوختگی برای جبران کاهش آب بدن پزشک ممکن است سرم وریدی تجویز نماید، بیماران هم می توانند از طریق روش های زیر به آبرسانی به بدن خود کمک کنند:
آب بیشتری بخورید. نوشیدن آب، ساده ترین راه برای افزایش میزان مایعات در سیستم بدن است. اگر طعم آب ساده را دوست ندارید، سعی کنید کمی آب لیمو یا آب گازدار به آب اضافه کنید تا طعم بهتری داشته باشد. پس از یک سوختگی بزرگ، اضافه کردن مقدار کمی آب میوه به آب نیز می تواند نوشیدن مقدار زیاد آب را ساده تر کند.
میوه و سبزیجات آبدار مصرف کنید. بعضی میوه ها و سبزیجات علاوه بر ارائه ویتامین ها و مواد مغذی که به سیستم بدن شما کمک می کنند، حاوی مقادیر زیاد آب هستند که می تواند به شما در حفظ مایعات کمک کند. مصرف میوه ها و سبزیجات می تواند به شما کمک کند نیاز به نوشیدن حجم زیاد آب نداشته باشید. چند انتخاب عالی بین میوه ها و سبزیجات وجود دارد:
از مصرف الکل اجتناب کنید. با وجودی که کارشناسان همچنان اختلاف نظر دارند که آیا اثرات دیورتیک (ادرارزا) چای و قهوه بیشتر از خواص آب رسانی آنها است، تقریبا همه متخصصان معتقدند که الکل می تواند کمبود آب بدن شما را افزایش دهد. اگر دچار سوختگی شده اید حتما از نوشیدن الکل اجتناب کنید.
برای مقالات بیشتر به سایت زخم پلاس مراجعه کنید.
منبع: عفونت سوختگی
زخم ناشی از اختلال در پوست در پی دلایل مختلف است. تاریخ مراقبت از زخم با تاریخ بشر آغاز شده است. هدف مراقبت از زخم، بازسازی ساختار بافت در کوتاه ترین زمان ممکن، اصلاح ساختار پوست و وضعیت عملکردی، جلوگیری از عفونت، کاهش ورم، کاهش درد و رسیدن به بهترین نتیجه زیبایی شناختی است. در سال های اخیر مطالعات در مورد مکانیزم زخم زیاد بوده و گزینه های مختلفی در مراقبت از زخم ارائه شده است.
در گذشته، برای مراقبت از زخم از محصولات کتان، گاز استریل و پنبه ای با هدف جذب خونریزی و خشک نگه داشتن زخم و جلوگیری از رشد باکتری استفاده می شد.
در حال حاضر شناخته شده است که گرما و رطوبت به طور مستقیم با التیام زخم رابطه دارد و بازسازی سلول ها در بافت ها زمانی که حرارت، رطوبت و اکسیژن کافی وجود دارد، سرعت می یابد. مفهوم آماده سازی بستر زخم اساس شیوه های فعلی در مراقبت از زخم است.
از گذشته شناخته شده است که خوب بودن بستر زخم، به بهبود سریع زخم و کاهش عوارض جانبی خطرناک کمک می کند. با از بین بردن عوامل جلوگیری از بهبود زخم، بهبود زخم با توجه به فرایند طبیعی آن، مبنای رویکردهای فعلی را تشکیل می دهد.
در مراقبت از زخم، علت ایجاد زخم و سابقه بیمار در ابتدا مورد بررسی قرار گرفته و اولین قدم از بین بردن علت ایجاد زخم است.
پانسمان نوین زخم، دارای عملکرد بیشتری نسبت به پوشش های قدیمی زخم دارد. برای محافظت از زخم در برابر عفونت، جذب خون و مایع زخم، فراهم کردن بهبود زخم به عنوان پانسمان استفاده می شوند.
امروزه مهمترین نوآوری در پوشش زخم، گسترش “مواد مرطوب کننده” است که می تواند از رطوبت زخم محافظت کند. از دهه 1980 و 1990 بسیاری از محصولات مرطوب کننده مانند هیدروکلوئید، آلژینات، فوم پلی یورتان و هیدروژل توسعه یافتند.
این محصولات دارای ویژگی های خاص مانند : بدون درد و راحت بودن آنها، بهبود سریع زخم در مقایسه با پانسمان های قبلی، کاهش دفعات تعویض پانسمان، همچنین هزینه های ارزان تر و جلوگیری از عفونت میکروب ها است.
پانسمان مدرن به طور کلی به 5 گروه اصلی طبقه بندی می شود. این محصولات معمولا در انواع زخم ها در فرآیندهای بهبود، به تنهایی و یا ترکیبی استفاده می شود. این پانسمان ها:
الیاف کلسیم آلژینات محصولاتی هستند که مکرر استفاده می شوند، جاذب هستند و خواص تبادل یونی منحصر به فرد دارند. هنگامی که به زخم اعمال می شود، یون های کلسیم در الیاف با یون های سدیم در بدن جایگزین می شوند و برخی از الیاف ها به آلژینات تبدیل می شوند. آنها می توانند 20-30 برابر وزن خود، مایع زخم را جذب کنند.
الیاف متورم شده و بر روی سطح زخم ژل تشکیل می شود. تشکیل این ژل آلژینات هیدروفیلی یک محیط مرطوب برای بهبود زخم فراهم می کند. با این حال اگر فورا از بافت های اشباع برداشته نشوند، می تواند در بافت های سالم آسیب های رطوبت ایجاد کند.
اثرات مخرب میکروب کم شده و باکتری ها می توانند به صورت پنهانی در ژل به دام افتاده و با عوض کردن پانسمان حذف شوند. آلژینات همچنین دارای اثرات تسکین درد و جلوگیری از خونریزی است. امروزه از جلبک های مختلف با خواص مختلف در انواع آلژینات استفاده می شود.
علاوه بر این، از بسیاری از نمک های آلژینات، مانند آلژینات روی و آلژینات نقره، در انسان به منظور به دست آوردن کمبود روی و از بین بردن میکروب استفاده کرد.
همچنین، به منظور افزایش ویژگی مقاومت خونریزی، می توان روی را به پانسمان آلژینات اضافه کرد. در پانسمان آلژینات، با گسترش بافت همبند در زخم، مقدار مایع جذب شده کاهش می یابد. هنگامی که ژل اشباع می شود خونریزی اتفاق میفتد. آلژینات را می توان خشک یا مرطوب استفاده کرد، انواع مختلفی برای زخم های حفره ای وجود دارد. از پانسمان آلژینات در زخم های با ضخامت جزئی و کامل، زخم های حفره ای، زخم های شدید و متوسط و زخم های عفونی استفاده می شود.
برای مقالات بیشتر به سایت وکیوم تراپی مراجعه فرمایید.
منبع:پانسمان های نوین
سطح مراقبت و برخورد شما با زخم می تواند روند درمان زخم را توسعه و یا شکست دهد. مراقبت از زخم مناسب در خانه به شما کمک می کند تا به سریع ترین حالت ممکن بهبود یابید و احتمال بروز عفونت و یا دیگر عواملی که در بهبود زخم تاخیر ایجاد می کنند را کاهش دهید.
قبل از شستن دست ها هرگز زخم را لمس نکنید! دست ها را کاملا با صابون ضد باکتریایی بشویید تا باکتری ها و سایر آلودگی هایی را که می توانند باعث ایجاد عفونت شوند را حذف کنید.
توصیه می شود که زخم های جزئی را به مدت پنج روز پس از ایجاد زخم خشک و تمیز نگه دارید تا زخم بطورکامل بهبود یابد. این مراحل را برای تمیز کردن مناسب زخم دنبال کنید.
عقل متعارف پیشنهاد می کند از ضد عفونی کننده هایی مانند پراکسید هیدروژن، الکل یا ید برای تمیز کردن زخم ها استفاده کند. با این حال بسیاری از این مواد برای ضدعفونی سطوح خانگی مناسب هستند و برای استفاده برای بافت انسان بسیار مضر هستند – مگر در شرایط اضطراری. زخم تمیز و پاک شده اولین گام برای بهبود مطلوب آن است. زخم خود را از آلودگی، باکتری ها و ذرات قابل مشاهده با ضد عفونی کننده ی ملایم تمیز کرده تا از عفونت جلوگیری کنید.
اگر فکر می کنید ایده ی خوب است که به پوست اجازه دهید تا پس از تمیز کردن یک بریدگی یا خراش نفس بکشد، دوباره فکر کنید. قرار گرفتن پوست در معرض هوا باعث می شود که عفونت بتواند تمام سطح زخم را بپوشاند. با محافظت از زخم های خود با پانسمان مناسب و مرطوب به بهبود طبیعی زخم کمک کنید.
رها کردن زخم ها بدون پوشش می تواند سلول های سطحی را خشک کرده و باعث افزایش درد و خطر ابتلا به عفونت شود. برای پوشاندن زخم پس از تمیز کردن، از باند استریل یا گاز استفاده کنید و پانسمان را به موقع تعویض نمایید.
زمانی که بدن در بهترین وضعیت خود است، به طور موثرتری زخم ها را درمان می کند، پس تلاش کنید که رژیم غذایی سالمی داشته باشید. در واقع غذاهایی وجود دارد که می توانند روند بهبود را سرعت بخشند، از جمله غذاهایی با پروتئین های بالا، ویتامین ها و روی.
با توجه به نوع زخم و علائم شما، درمان های متعددی می توانند درد را کاهش دهند. به عنوان مثال، آلوئه ورا و وازلین می توانند سوختگی ها و بریدگی ها را آرام کنند، در حالی که نگه داشتن یخ در منطقه آسیب دیده می تواند کبودی و تورم را کاهش دهند.
در حالی که دستکاری تاول یا جدا کردن اسکاب زخم وسوسه انگیز بنظر می رسد، نگه داشتن زخم بدون دستکاری و اجازه دادن به بهبود طبیعی امن ترین گزینه درمان است. باز کردن تاول باعث ایجاد راهی برای ورود باکتری ها به زخم می شود. تاول ها و اسکاب ها مانند محافظی در مقابل عفونت عمل می کنند.
هیچ گاه اسکاب های زخم را جدا نکنید – اسکاب ها بخشی از روند بهبود هستند. جدا کردن اسکاب می تواند باعث ایجاد اسکار در محل زخم شود.
از انجام فعالیت ها یا تمرین های ورزشی شدید که ممکن است موجب باز شدن زخم و یا اسکاب و در نتیجه تاخیر در فرآیند بهبود زخم شوند، خودداری کنید. مقدار کم فعالیت بدنی می تواند به بهبود کمک کند، فقط مراقب باشید که به بدن خود بیش از حد فشار وارد نکنید. همچنین توصیه شده است که از کارهایی که باعث قرار گرفتن زخم در معرض باکتری های بیش از حد می شوند مانند شنا در اقیانوس یا استخر عمومی، پوشش زخم با کفش یا دستکش برای مدت زمان طولانی و یا رها کردن منطقه آسیب دیده بدون پوشش در هنگام پخت و پز اجتناب کنید.
در حالی که می توانید مراقبت از زخم های جزئی را در خانه انجام دهید، هرگز برای مراجعه به متخصص زخم تامل نکنید. این موضوع به خصوص برای زخم های عمیق و همچنین صدماتی که نشانه های عفونت را نشان می دهد بسیار مهم است.
اگر متوجه علائم زیر شوید، با پزشک خود تماس بگیرید. این علائم ممکن است نشان دهنده زخم عفونی باشند:
اگر دچار زخم سوختگی یا زخمی که پوست را شکسته شده اید، با پزشک خود راجع به نیاز به واکسن کزاز مشورت کنید.
برای مقالات بیشتر به سایت وکیوم تراپی مراجعه فرمایید.
منبع: مراقبت از زخم در منزل
زخم عفونی زخمی است که در آن باکتری ها یا سایر میکروارگانیسم ها ساکن شده اند و سبب تاخیر در بهبود زخم و یا بدتر شدن زخم می شوند. عفونت زخم زمانی اتفاق می افتد که باکتری وارد شکاف پوست شود. این عفونت ممکن است فقط پوست یا بافت و اندام های عمیق تر نزدیک زخم را تحت تاثیر قرار دهد.
بیشتر زخم ها معمولا توسط باکتری ها آلوده می شوند. با این حال، ایجاد زخم های عفونی نتیجه زمانی است که سیستم دفاعی ایمنی بدن مشکل پیدا کرده و نمی تواند با رشد باکتری طبیعی مواجه شود. عفونت زخم های ناشی از جراحی یک خطر جدی برای سلامتی است، زیرا مطالعات نشان داده اند که 70 درصد مرگ بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند توسط عفونت های منطقه جراحی شده ایجاد می شود.
اغلب موارد زخم های عفونی بوسیله باکتری ها ایجاد می شوند که از پوست، سایر قسمت های بدن یا محیط خارج می آیند. پوست حاوی باکتری است (فلور طبیعی) که اگر پوست دست نخورده باشد، معمولا بدون عارضه است. با این وجود، هنگامی که یک زخم وجود دارد، مانع محافظتی که توسط پوست ایجاد می شود، مختل می شود و این فلور طبیعی قادر است که منطقه مجروح را مستعمره کند. اینکار موجب آسیب بیشتر بافتی شده و می تواند التیام زخم را با ایجاد التهاب بیشتر طولانی تر کند.
شایع ترین باکتری ها باعث عفونت زخم استافیلوکوکوس اورئوس و سایر گروه های استافیلوکوک هستند. آلودگی سایر قسمت های بدن نیز ممکن است باعث عفونت زخم شود. پانسمان زخم ضعیف و شرایط غیر بهداشتی ممکن است خطر ابتلا به عفونت زخم را افزایش دهد.
هر چیزی که توانایی بدن شما برای بهبود زخم را کاهش می دهد ممکن است شما را در معرض خطر عفونت زخم قرار دهد. این شامل هر کدام از موارد زیر است:
علائم شما ممکن است چند روز پس از ایجاد زخم شروع شود یا ممکن است یک یا دو یا دو ماه پس از زخم اتفاق بیفتد:
افرادی که دارای عملکرد ایمنی ضعیفی هستند از قبیل افراد مبتلا به دیابت و افراد مسن، در معرض خطر ابتلا به عفونت های زخم هستند، زیرا نمی توانند به آسانی با عفونت مبارزه کنند.
زخم های عفونی می توانند عوارض جدی موضعی و سیستمیک داشته باشند. جدی ترین عوارض موضعی زخم های عفونی، زخم هایی هستند که بهبود نمی یابند که موجب درد و ناراحتی قابل توجه در بیمار می شود. این عفونت همچنین می تواند بر بافت های اطراف تأثیر بگذارد و ممکن است یک عفونت باکتریایی پوست (سلولیت) یا یک عفونت باکتریایی حاد یا مزمن (استئومیلیت) ایجاد کند. اگر عفونت به رگ های خونی گسترش پیدا کند، باکتری ها ممکن است گسترش پیدا کنند و باعث ایجاد عفونت در مناطق دیگر بدن شوند.
پزشک شما درباره سابقه پزشکیتان خواهد پرسید و شما را مورد بررسی قرار خواهد داد. او می پرسد چگونه و چه زمانی زخمی شدید؟ شما ممکن است نیاز به هر یک از تست های زیر داشته باشید:
فاکتور اصلی که باید در عفونت های زخم مورد توجه قرار گیرد مراقبت زخم مناسب است. یک زخم نیاز به محیط مرطوب (نه خیس) برای عملکرد مناسب سلول های مسئول بهبود زخم دارد. توصیه می شود که پانسمان ها باید روزانه (و یا چند بار در روز) تعویض شوند و به منظور کاهش خطر ابتلا به عفونت بیشتر، اقدامات احتیاطی مناسب (شستن دست قبل از پانسمان زخم، تجهیزات استرلیزه و غیره) صورت پذیرد تا احتمال عفونت بیشتر، کاهش یابد. تعدادی از پانسمان های پیشرفته که در حال حاضر در دسترس هستند، نیاز به تعویض پانسمان کمتری دارند و می توانند مزایایی را بیافزایند که موجب بهبود سریعتر زخم می شود.
استفاده از آنتی بیوتیک ها، چه به طور مستقیم بر روی زخم (موضعی) و یا به صورت خوراکی (سیستمیک)، باید فقط تحت نظر پزشک مصرف شود. در بعضی موارد عفونت شدید، ممکن است آنتی بیوتیک های وریدی برای مبارزه با عفونت شدید خون (سپسیس) داده شود.
درمان بستگی به شدت زخم، محل آن، و اینکه آیا مناطق دیگر تحت تاثیر قرار گرفته اند، دارد. همچنین ممکن است به سلامتی شما و طول مدت زخم شما بستگی داشته باشد. از پزشک خود در مورد اینها و سایر درمان هایی که ممکن است نیاز داشته باشید، بپرسید:
همان طور که از شما خواسته شده مراقبت از زخم خود را انجام دهید. زخم خود را تمیز و خشک نگه دارید. شما ممکن است نیاز داشته باشید که زخم خود را در هنگام حمام بپوشانید تا خیس نشود. زخم خود را همانطور که پزشک از شما خواسته با صابون و آب یا پاک کننده زخم تمیز کنید. پانسمان های جدید و تمیز قرار دهید. زمانی که پانسمان های خیس و یا کثیف شده اند آنها را تعویض کنید.
خوردن انواع غذاهای سالم. برای مثال شامل میوه ها، سبزیجات، نان های غلات کامل ، محصولات لبنی کم چرب، لوبیا، گوشت بدون چربی و ماهی هستند. غذاهای سالم ممکن است به بهبود سریعتر کمک کنند. شما همچنین ممکن است نیاز به مصرف ویتامین ها و مواد معدنی داشته باشید. از پزشک خود بپرسید که آیا شما نیاز به رژیم غذایی خاصی دارید.
سایر بیماری ها را مدیریت کنید. دستورالعمل های پزشک خود را برای مدیریت شرایط پزشکی که می تواند باعث بهبود آهسته زخم ها شود، دنبال کنید مثل فشار خون بالا و دیابت.
سیگار نکشید. نیکوتین و دیگر مواد شیمیایی در سیگار می توانند باعث بهبود آهسته زخم شوند. در صورتی که در حال حاضر سیگار می کشید و برای ترک آن به کمک نیاز دارید، از پزشک خود درخواست کمک کنید. سیگار الکترونیکی و یا تنباکوهای بدون دود هنوز هم حاوی نیکوتین هستند. قبل از استفاده از این محصولات، با پزشک خود صحبت کنید.
برای مطالب بیشتر به سایت وکیوم تراپی مراجعه کنید.
منبع:زخم عفونی